News
Mbahen takimet për Arsimin/Edukimin në kuadër të “Shkëmbimeve me Diasporën mbi Reagimin ndaj COVID-19”
Date: 01/11/2020
0 Views

 

Me 26 dhe 29 tetor 2020, janë mbajtur takimet virtuale të rradhës me vendimmarrës vendorë dhe përfaqësues nga Diaspora në kuadër të projektit “Shkëmbimet me Diasporën mbi Reagimin ndaj COVID-19”

Takimin e parë virtual “Edukimi: Shkëmbimet me Diasporën mbi Reagimin ndaj COVID-19” u zhvillua me 26 tetor, me akterët vendorë.

Shqetësimet kryesore që u ngritën në kuadër të këtij takimi ishin mungesa e përgatitjes adekuate për mësimdhënësit rreth mësimit online, mungesa e paisjeve tek nxënësit për vijim të këtij lloji të mësimit dhe raportimi jo i drejtë nga institucionet përgjegjëse për procesin mësimor gjatë COVID-19.

 

Znj. Besa Luzha nga Fondacioni Friedrich Ebert Stiftung, e cila tregoi më detajisht rreth reagimit dhe menaxhimit të situatës në fushën e edukimit nga fondacioni që ajo merr pjesë dhe bashkëpunimin që ata kanë pasur me institucionet përgjegjëse në Kosovë. Në muajin mars izolimi ka shkaktuar një huti të madhe në fushën e edukimit dhe të gjithë janë munduar që të bëjnë improvizim rreth mësimit online prej shtëpisë, ndonëse nuk ka pasur ndonjë përgatitje paraprake mirëpo ka ndodhur një mobilizim i tërësishëm në mënyrë që të vazhdojë mësimi në cfarëdo forme. Në muajin qershor, është bërë ndryshimi dhe vlerësimi i mënyres së punës online. Një studim në Gjermani, me ekspertët e FES, ka sugjeruar institucionet arsimore gjermane që ato të aplikojnë 3 skenare të mundshme të reagimit. Ministria e Arsimit në Kosovë ka marrë për bazë këtë studim në mënyrë që ta aplikojë në vend dhe në bashkëpunim me disa ekspertë të FES, ministrive dhe departamentave përkatëse është krijuar udhëzuesi për të punuar dhe vazhduar mësimin sipas 3 skenarëve. Në skenarin A është paraparë kthimi në shkolla apo mësimi me prezencë në institucionet parashkollore dhe shkolla, me masa parandaluese. Në skenarin B është paraparë kthimi i pjesshëm në shkolla apo mësimi i kombinuar-prezencë në shkolla dhe E-mësimi, teksa në skenarin C është paraparë E-mësimi.

Sipas znj. Luzha, në qoftë se dalim komplet në skenarin C (online), mësimi shumë shpejt do të mund të shfaqej në televizion, mirëpo për sa i përket platformave, shteti i Kosovës nuk qëndron aq mirë pasi që infrastruktura teknike nuk është e plotësuar sa duhet. Ndër platformat më të përdorura në mësimin online në Kosovë gjatë kësaj kohe ishin: Zoom, Google Classrooms dhe Microsoft Meets. Ajo poashtu shtoi se me ndihmën e ekspertëve nga diaspora, mund të bëhet një punë e mirë për të krijuar një sistem të mirë dhe të qëndrueshëm të mësimit alternativ.

Në Kosovë, protokoli momental kërkon që në qoftëse paraqitet ndonjë rast pozitiv në një klasë, atëherë për 2 javë duhet të mbyllen 1 ose 2 paralele ose në raste më ekstreme e tërë shkolla, dhe të vazhdojnë me mësimin online. Pas 2 javësh nxënësit dhe mësimdhënësit kthehen, testohen, dhe në qoftë se situata është normale, atëherë mësimi zhvillohet në mënyrë të zakonshme. Për sa i përket lehtësimit të mësimit online për mësimdhënësit, është sugjeruar që cdo shkollë të ketë nga një Help Desk në mënyrë që t’u ndihmojë, informojë, dhe udhëzojë mësimdhënësit në aspektin e teknologjise.

 

Z. Liridon Mulliqi, i cili drejton një shkollë në një komunë më të vogël të Kosovës, theksoi që gjendja reale në fushën e arsimit dhe menaxhimit të pandemisë nuk është aq e mirë. Ai kritikoi faktin që asnjë nga mësimdhënësit nuk është testuar nga institucionet përkatëse për prezencën  virusit COVID-19, para se të fillojë vitin e ri shkollor dhe asnjëri nga ta nuk e dijnë në qoftëse janë të infektuar. Sipas tij deri më tani nuk kanë pranuar ndonjë ftesë për ndonjë trajnim të mësimdhënësve për ofrimin e mësimit në distancë, që do të rriste kualitetin e këtij lloji të mësimit. Në shkollën që ai drejton, momentalisht është në funksion skenari A mirëpo me orë të shkurtuara nga 45 minuta sa ishte më parë, tani në 25, dhe poashtu me ndarje të grupeve. 

 

Znj. Antigona Uka nga Qendra Për Mësim Nga Distanca, prezantoi programin Connect Education i cili ka nisur nga shteti i Kazakistanit, dhe ka ardhur si ide përmes intervistave që ata i kanë zhvilluar me mësues prej fillimit të muajit marsit. Ajo theksoi që momentalisht ekziston një hendek në mes fëmijëve që kanë qasje në mësim online dhe atyre që nuk kanë. Qeveria ka raportuar qe 32 mijë fëmijë nuk kanë marrë pjesë aktivisht në mësim online, ku 14 mijë prej tyre për shkak se nuk kanë pasur paisje digjitale. Qendra ku znj. Uka punon është në gjurmim të rasteve që kanë nevojë për paisje digjitale, dhe me pas bëhet grumbullimi në mënyre vullnetare të paisjeve për këta nxënës. Tarifat doganore janë një sfidë në vete për këtë aspekt pasi që rrisin koston, sepse shumë pjesëtarë nga diaspora kanë ofruar paisje falas për fëmijët në Kosovë. Mbledhja e paisjeve ka filluar përmes një platforme në Facebook dhe poashtu përmes nje bashkëpunimi me Gjirafa.com, e cila ka krijuar një kampanjë përmes së cilës persona të ndryshëm mund të blejnë paisje dhe ti dergojnë ato tek fëmijet në nevojë përmes tyre. Deri më tani, GIZ ka kontribuar me 1 mijë tableta, OSCE me 400, Komuna e Prishtines ka shperndare disa etj. dhe gjithsej janë mbledhur diku rreth 8 mijë paisje. Në rastet ekstreme, ka familje me asistence sociale, fëmijët e të cilëve nuk mund t’i përcjellin mësimet as ne TV e as permes paisjeve tjera teknologjike. Sipas znj. Uka, secila komunë ka bugjet për të bërë mbulim me paisje për të gjithë, dhe poashtu për shtrirje të rrjetit të internetit. 

 

Një ndër sfidat më kryesore të procesit të mësimit në kohë pandemie sipas znj. Luzha mbetet monitorimi dhe raportimi i procesit mësimor, i cili është mjaftë i vështire për t’u bërë.

Ndonëse FES, ka ndihmuar me draftimin e udhëzuesit, pjesa e zbatimit, mbetetet tek institucionet që janë përgjegjëse për të percjellur gjendjen dhe të vlerësojnë procesin. Sipas saj, raportimi nuk është i sinqertë dhe kështu krijohet hendeku. FES në ndërkohë ka zhvilluar një hulumtim me 78 shkolla nëpër Kosovë, duke bërë faktimin e tyre 78 dhe shumë shpejt do të dalë raporti. Në muajin nëntor do të vlerësohen edhe 78 shkolla te tjera, në menyre që të pasqyrohet gjendja reale neper shkollat në Kosovë. 

Me datë 30 tetor është organizuar takimi i katërt në kuadër të projektit Shkëmbimet me Diasporën mbi Reagimin ndaj COVID-19”. kësaj radhe me përfaqësues nga diaspora nga fusha e edukimit nga vende të ndryshme të Bashkimit Evropian por edhe nga ShBA-ja dhe Turqia. Në këtë takim u sollën në vëmendje praktikat e shteteve rezidente të pjesemarrësve si Gjermania, Greqia, ShBA-të, Britania e Madhe etj. për sa i përket masave që janë ndërmarrë në aspektin e menaxhimit të pandemisë, qasjes në platforma të ndryshme, si dhe politikave të tjera që këto shtete kanë marrë ndaj krizës së shkaktuar nga COVID-19.

 

Z. Muhamet Idrizi, mësues nga Gjermania potencoi që ndonëse ky shtet është njëri ndër shtetet më të zhvilluara në botë, edhe aty u vërejt mungesa e përgatitjes së institucioneve edukative për një situatë të tillë ku i gjithë mësimi do të drejtohej kah qasja virtuale për shkak të pandemisë. Shteti Gjerman, ka bërë ndërhyrje emergjente për të rritur qasjen në internet dhe paisje teknologjike nëpër shkolla sidomos për nxënësit që kanë nevojë, më së shumti. Ndër platfomat dhe aplikacionet që janë përdorur deri më tani në procesin e mësimit online ai përmendi: Microsoft Meets, VideoScribe, mirëpo çuditërisht në Gjermani nuk është i lejuar edhe përdorimi i Google Classroom si në shtetet tjera, për shkak të ligjeve të privatësisë në këtë shtet. Ndërsa sipas Znj. Etleva Mançe, në North Rhine-Westphalia janë përdorur edhe platformat: Logineo NRW dhe Moodle ku mësuesit me licensim nga ministria e arsimit dhe nxënësit mund të kyqen tek këto platforma. Në aspektin e bashkëpunimit dhe ndihmesës nga ana e Diasporës, ai e sheh në fushën e infrastrukturës bazike. Ndër kritikat kryesore për institucionet vendase është qasja jo serioze dhe ikja e përgjegjësisë ndaj edukimit dhe arsimit në vend, kur dihet që kjo fushë ka rëndësi jetike. 

 

Znj. Gerta Ukëlimani, nga Shkolla shqipe “Iliria” në Amerikë theksoi që në këtë vend janë përdorur më së shumti platformat si: Google Classroom dhe Zoom-in dhe poashtu fëmijët janë pajisur me tableta nga shkollat e tyre, pasi që këto tableta janë alternativë e mirë për mësim online për shkak të programeve të posaçme për libra dhe lojëra matematikore. Z. Qemajl Zylo: themelues i shkollës Shqipe Albalife tregoi që në këtë shkollë ka rreth 250 nxënës çdo vit. Sipas tij,  përmes platformave të ndryshme si Zoom, TV AlbaLife, Google Meet për çudi nuk ka pasë rënie të kualitetit në mësim ndonëse është zhvilluar virtualisht, përkundrazi kjo ka pasur efekte pozitive pjesëmarrja është e lartë me rreth 120 persona cdo javë të cilët e përcjellin mësimin online. Ai beson që në Shqipëri është krijuar një konfuzion i madh rreth mësimit online, mirëpo institucionet përgjegjëse duhet të sigurohen që platformat online të perfeksionohen dhe të përdoren në të mirë të edukimit. 

 

Një nga kërkesat kryesore dhe e përbashkët e edukatorëve nga Diaspora ishte që Qendra e Botimeve të Diasporës, të angazhohet në ofrimin e librave dhe materialeve mësimore në formatin virtual/online, në mënyre që ti përdoren nga e gjithë Diaspora. 

 

Znj. Teuta Tabaku, mësuese nga Turqia tregoi që mësimi në këtë vend u zhvillua përmes platformës Zoom. Ajo theksoi që zgjidhjet për menxhimin e mësimit online duhet të vijne direkt nga mësimdhënësit, të cilët duhet gjetur mënyra të tejkalimit të situatës. 

 

Znj. Aurela Konduri, mësuese tek shoqata “Nënë Tereza” në Greqi theksoi që edhe në këtë vend, mësimi është zhvilluar online dhe përmendi platformën school-me e cila mundëson mësimin online në Shqip. Një mangësi që kjo platformë ka sipas znj. Konduri, është që për fat të keq vetëm mësimdhënësit kanë qasje në këtë platformë, e jo edhe nxënësit, dhe mënyra e vetme e shpërndarjes është përmes prezantimeve në PowerPoint. Në aspektin e bashkëpunimit në mes Diasporës dhe vendeve amë, ajo beson që duhet të bëhen trajnime falas dhe shkëmbime të përvojave në mes mësimdhënësve. Pesha më e madhe për mësimin online bie mbi mësimdhënësit, qoftë nga ana e planprogramit dhe poashtu në mjetet tjera didaktikte në mënyre që të percillet mësimi sa më lehtë dhe kuptueshëm tek nxënësit. Qasja e nxënësve në mësim online përmës telefonit në mungesë të kompjuterëve ose tabletave, sipas saj nuk është aq produktive.

 

Znj. Antigona Uka, nga “Qendra per Studim ne Distance – në aspektin e sfidave më të mëdha në edukim dhe ofrimin e paisjeve teknologjike për mësim përmendi barrierat doganore dhe ceshtjet gjeopolitike. Mirëpo në aspektin e brendshëm, ajo citoi që 3 nga faktorët të cilët luajnë rol negativ janë: politizimi i emërimeve, pjesëmarrja e vogël përfaqësuesve të komuniteteve jo-shumice, dhe kualiteti shumë i dobet i arsimit tradicional dhe virtual.

 

Znj. Aida Haziri, nga shkolla “Arbëria” në Londër, theksoi që baza kryesore e mësimit në Diasporë janë tekstet të dhuruara nga Ministritë e Arsimit, platforma School.me, Youtube, Shqip.al, 50 Languages, etj,

 

Ky projekt organizohet nga GERMIN me mbështetjen e Friedrich Ebert Stiftung, Prishtina Office, përmes platformës “Kosova që duam“, ka për qëllim identifikimin e problemeve dhe nevojave akute të sektorëve kyç të institucioneve kosovare të shkaktuara nga COVID-19, për t’i prezantuar pastaj tek profesionistët dhe palët e interesit nga diaspora më qëllim të shqyrtimit të mundësive për mbështetje dhe asistencë direkte.

Shënim: Të gjitha diskutimet nga takimet virtuale në kuadër të këtij projekti do të bëhen pjesë e një raporti i cili do të dalë me rekomandime konkrete për institucionet vendimmarrëse në Kosovë nga fusha e ekonomisë, shëndetësise dhe edukimit për t’ju përgjigjur krizës së shkaktuar nga COVID-19 me pjesëmarrjen e diasporës.

latest
Related News
Explore the latest developments, initiatives, and discussions shaping advocacy and diplomacy within the diaspora community.
News
National and Cultural Identity of the Albanian Diaspora
Dr Klement R. Camaj December 24, 2024   The Albanian community living in various regions of the world has an important role in the preservation, advancement, and promotion of their national and cultural identity. In addition to ensuring that the culture and customs are maintained and preserved, this identity is crucial for the community’s cohesion and sense of belonging. Cultural continuity of the Albanian cultural identity in the diaspora faces several challenges including the influence of the host country, language and cultural assimilation, and the limited access to traditional cultural resources. However, despite challenges, there are significant opportunities of preserving and upholding the Albanian cultural identity in the diaspora. Cultural centers and community organisations can serve as vital hubs for preserving language, fostering social interaction, and celebrating shared heritage. The rise of online platforms and social media networks has created new avenues for connecting, sharing cultural experiences, and accessing information about their homeland. Educational initiatives, both formal and informal, can play a crucial role in transmitting cultural knowledge to younger generations, ensuring the continuity of traditions for years to come. These challenges and opportunities highlight key themes that were discussed in an online conversation with the Albanian diaspora. This online conversation was hosted and organised by GERMIN on the 23rd of December.    The preservation of the Albanian language in the diaspora, one of the fundamental means of preserving cultural heritage, further strengthens this identity. According to academic literature (Camaj, 2024; Gogonas, 2009; Clifford, 1994; Portes and Schauffler, 1994) language is an essential instrument for passing on culture, customs, and legacy to the next generation (cultural continuity). Language growth in diaspora groups is greatly aided by Albanian language schools, cultural gatherings, and community gatherings. The question of how to ensure that the younger generation, who are frequently entrenched in the host country’s culture, can still speak Albanian effectively is a significant concern, nevertheless.   The apparent political inaction of the Albanian and the Kosovan governments is a common concern among the Albanian diaspora. Many feel that the governments have not sufficiently recognised or appreciated the diaspora’s mission and influence. It is necessary to strengthen diplomatic ties, cultural exchanges, and inclusive policies in order to achieve this goal and enhance the diaspora’s bond with their homelands. Furthermore, the lack of government initiatives to actively involve the diaspora in the development of their home countries fuels this sense of disconnect. Many diaspora members possess valuable skills, expertise, and resources that could significantly contribute to economic growth, social progress, and political stability in Albania and Kosova. However, the governments often fail to establish effective mechanisms for harnessing this potential, such as creating diaspora engagement programs, facilitating investment opportunities, or recognising the contributions of diaspora members through formal channels. These sentiments are a common concern among the Albanian diaspora, as evidenced by the online discussion with diaspora participants.    The Albanian diaspora has faced both opportunities and challenges as a result of globalisation and technological advancements. On the one hand, they enable real-time contact and cultural exchange by fostering ties with the homeland via social media and virtual platforms. However, they also expose young generations to a variety of influences that could weaken their sense of belonging and cultural identity. According to J.W. Berry (2008), globalization may lead towards assimilation as non-dominant societies converge towards dominant ones, hence, there is a real risk of possible assimilation and the loss of distinctive cultural characteristics (Castles, 2006). Therefore, it is crucial to find a balance between reducing the pressures of assimilation and using technology to preserve culture.    Based on the discussion, several actions can be taken to strengthen the Albanian Diaspora’s cultural identity. First and foremost, it is imperative that diaspora communities have strong Albanian language programs in place. Local governments in the countries of residence and diaspora organisations can support these initiatives. Second, encouraging and supporting cultural exchange programs that provide diaspora members a firsthand look at the Albanian customs, might help them connect more to their roots. Finally, it is critical that to governments of Albania and Kosova actively interact with their diaspora by implementing policies and initiatives that are specifically designed to meet their needs and contributions.    Potential Solutions and Recommendations   Educational Programs: In diaspora communities, comprehensive Albanian language programs should be established in partnership with nearby educational establishments. To make language learning easier and more attractive, especially for children, mobile applications and online courses can be created.  Cultural Exchange Programs: Setting up virtual cultural events and cultural exchange tours that let diaspora individuals take part in traditional Albanian celebrations and traditions.  Government Support: While both Kosova and Albania have designated officials to address diaspora concerns, their authority and impact often appear limited. There is a need to empower the officials with greater authority and resources to effectively address the needs and demands of the Albanian diaspora.  Intergovernmental Cooperation: Enhanced coordination between the Kosova and Albanian governments on diaspora engagement is essential. A joint approach would allow for the sharing of best practices, pooling of resources, and the development of unified strategies and policies for diaspora outreach and engagement.  Technology Integration: Creating social media communities and online platforms devoted to advancing the Albanian language, culture, and history. Establishing digital repositories of Albanian music, literature, and folklore.    Avenues for Further Research   Impact of Technology: Researching how social media and digital communication tools affect the cultural identity of the Albanian diaspora. Investigating the potential use of these technologies for cultural preservation. Intergenerational Transmission: Examining the techniques and approaches diaspora communities employ to pass on cultural norms and values to future generations. This can be achieved through various means, such as language classes, cultural festivals, storytelling, and family-based learning. The success of these efforts depends on several factors, including parental involvement, community support, access to cultural resources, and government support. By fostering strong intergenerational communication and utilizing technology to connect with the homeland, diaspora communities can effectively transmit their rich cultural heritage to future generations, ensuring cultural continuity.  Government-Diaspora Relations: An analysis of the Albanian and Kosovan government’s connection with its diaspora. Locating good examples and best practices from other neighbouring nations with sizable diaspora communities.    In summary, maintaining cultural identity and a sense of belonging within the Albanian diaspora is a group endeavour that calls for coordinated efforts from the country and the diaspora group. By tackling the obstacles and capitalising on the advantages of globalisation and technology, the Albanian diaspora can sustain its prosperity while preserving its distinctive cultural legacy. To guarantee the survival of their rich cultural heritage, the government of Albania and Kosova, as well as the diaspora organisation and the people themselves, must cooperate and create deeper links of communication. 
Date: 31/01/2025
0 Views